Rickshaw rememberance

De rickshaw.

Het is een waarlijk debiel vervoermiddel wat, ondanks zijn oncomfortabelheid, nog heel populair is. Zie voor je een mannenfiets met daarachter een karretje met een bankje erin. Soms hebben deze karretjes een klein dakje waardoor je lekker opgepropt zit. Bij zo'n karretje kan je dat beeld vormen van zo'n wagentje voor je hond wat je achter aan je fiets vastmaakt maar dan wat groter. Ik ben echt verbaasd over dat die gammele richskaws zoveel mensen kunnen dragen want de straten waren soms zo slecht dat je echt elk moment kon omkieperen, maar dat deed je niet. Terwijl jij 'ontspannen' in het karretje zit fietst de rickshawman zich de benen van het lijf. Sommigen zijn heel oud maar fietsen nog steeds alsof er geen morgen is.

Aan het eind van een rit wil je ook gewoon dubbel betalen simpelweg omdat ze zo hard moeten werken op die fiets, als Nederlander (ja zelfs als ervaren fietsers) zou NIEMAND dit kunnen. Verkeer in India is zoiezo een geweldig fenomeen. Er schijnen regels te zijn, ik heb ze echter nog niet kunnen ontdekken. Ik heb in totaal 1 stoplicht opgemerkt en een paar politie-agenten die trachtte het verkeer te 'regelen'. Ondertussen is iedereen in het verkeerd beleefd tegen elkaar in vergelijking tot de scheldpartijen in Nederland.

Toeteren doe je hier gewoon omdat je claxon toch al bij je hand in de buurt zit of simpelweg als aankondiging van 'Ik kom eraan!'. De claxons klinken hier trouwens naar de aanmoedigings-toeters van de tour de France. Niemand hier ergert zich echt omdat het gewoon niet de moeite waard is, anders verkeer je in een staat van permanente ergernis en das gewoon stom om te doen.Tuck tuck's zijn ook erg leuk en koddig om in te zitten. Dit zijn motorricksja's waarin je achterin zit. Et hobbelt niet zoals een ricksja maar et gaat uiteraard een stuk harder waardoor je soms het idee hebt dat je het ding niet levend zal verlaten.