Afdingus

Nou, ik heb mijn grote talent deze reis wel ontdekt: afdingen! Nou mooi niet dus. Als ik ergens te week voor ben is het wel afdingen, en al helemaal wanneer iets al heel goedkoop is in verhouding tot de euro. Maar je bent blijkbaar niet 'cool' wanneer je niet afdingt dus ook ik ging als brave borst zijnde ook gezellig in discussie met winkelmannetjes en straatverkopers.

Hoe het werkt: de winkeliers geven je (eigelijk altijd) een te hoge prijs. Helemaal als je toerist bent kan je rekening nemen met een aardige naai. Je moet altijd helemaal bij de helft van de gegeven prijs beginnen met afdingen. Dan krijg je grote ogen en een soort veronschuldigde verontwaardiging die moeilijk is te weerstaan, helemaal in het laagseizoen wanneer de zaakjes minder lopen dan anders.
Eerst wordt er schoorvoetend tegenin gegaan en op dat moment is het jou beurt om met een pruillip aan te komen zetten. Vooral als je een meisje bent werken pruillippen geweldig en moet je vooral voet bijs tuk houden. Zij gaan steeds lager, jij komt hen ietsje tegemoed tot je op het punt komt dat jij toch niet tevreden bent. Je kijkt zeer teleursgesteld en wilt al opstaan. Dan schieten ze je zowel fysiek en prijswaardig je helemaal tegemoed en verkopen ze je het goed graag voor nog minder. En dan dacht ik altijd, heb ik die man nou zijn maaltijd ontnomen? Maar waar je altijd vanuit kan gaan is dat ze echt nee zullen zeggen als ze er echt niets mee winnen.

En, wie weet, wordt je als naieve toerist alsnog in de maling genomen, dus je weet nooit! Maar het is een leuke bijkomstige activiteit waaraan je niet ontsnapt, tenzij je uit principiele overwegingen niet wilt afdingen, wat ik soms ook heb gedaan.. Dan naaien ze me maar voor een extra maaltijd, ik wordt er niet naar van, integendeel.