Stand by my bus

Ik ben iemand die je in een bus kan zetten en waarmee je tot het oneindige door kan rijden. Sommigen keken een beetje op tegen de busreizen van de ene plaats naar de andere. Nu ik terugkijk op de reis is dit voor mij ook wel 1 van de hoogtepunten geweest. 6 uur lang in een bus zitten, naar buiten kijken en oneindig veel muziek luisteren. Ik werd dan ook een beetje chaggie wanneer we even een 'pauze' gingen nemen. Doorrijden met dat barrel, ik vind het wel prima. Het verkeer in India (en ook in Nepal) is overigens uiterst boeiend om te bestuderen, je zal je nooit gaan vervelen aan de taferelen die voorbij komen.

Zoals ik al had geschreven komen de meest kunstige trucks en auto's aan je voorbij die af en toe ook schitterend gedecoreerd zijn met slingers die je in nederland in de kerstboom terug kan vinden. Verder zie je heel veel auto's en wagens volgestopt met Indiers. Ze zitten ern, ze hangen buiten de deur, hier en daar steekt een voet uit het raam, ze zitten op het dak en hangen aan de achterkant van de wagen. In totaal weten ze 20 mensen in 1 auto te persen zonder er ook maar een beetje bezorgd uit te zien. Ondertussen gaat de wagen ook zo'n 80 kilometer per uur en wil je rampscenario's (zoals het vallen van de wagen op de weg) ook echt niet inbeelden.

Iedereen rijd als een bezetene in India, dat is nu eenmaal zo. Toch hebben ze allemaal een gezicht waar de kalmte vanaf straalt. Of het nu iemand op de rickshaw is, in de tuck tuck of in de bus, de toeteren je oren van het hoofd, ze omzeilen vanalles op de weg en snijden elkaar voortdurend af. Toch blijven ze allemaal kalm en rijden allemaal rustig op die manier door.

langs de weg zie je ook karren met kamelen, soms een olifant en heb ook mannen met beren aan een touwtje gezien. Ik wilde niet weten wat daarmee ging gebeuren maar ik betwijfelde dat het Russisch staatscircus in de buurt was. Rajasthan heeft een woestijnlandschap en is dus ontzettend droog. Het is niet mooi om te zien maar langs de weg zie je genoeg om naar buiten te blijven kijken. Overal wonen mensen, overal lopen mensen, overal werken mensen, overal liggen mensen of overal doen mensen hun behoeftes. De armoede is niet om ontweken te worden en hier ging ik dan ook veel over nadenken. Wat is armoede? Wat zouden deze mensen van hun leven vinden? Zouden zij een vorm van geluk ervaren die wij niet kunnen inzien omdat we uit die consumptiecultuur komen? Allemaal vragen waar je niet zomaar een antwoord op kan vinden.

En wij rijden door..met op de achtergrond Coldplay, Shakira, Linkin Park, The game of Jimmy Hendrixx..Als ik het nu weer luister zie ik de beelden weer opkomen. Muziek slaat ook herinneringen op..