Een kort en comfortabel ritje

Op het vliegveld aangekomen haalden we de bagage op en werden we opgehaald door onze reisbegeleider genaamd Kush. Terwijl we wachtten tot de groep compleet was sloeg ik water in en maakte ik als eerst kennis met de Indiase toiletten. Wat mij als eerste opviel was het vrouwtje dat in de toiletruimte zat, en niet zoals in Nederland met een bordje '20 cent' maar 'as you like'. Dus geef zoals het jou uitkomt. Ze begeleidde me helemaal de wc in alsof ik een kind was dat afscheid nam van haar pot. Oja, de sta-wc, dat is waar ook. Ik was erg blij met de ervaring die ik met deze wc's had opgedaan tijdens de talloze vakanties in Frankrijk. Na mijn toilet-initiatie voelde ik in mijn broekzak of ik wat kleine roepies had, ik had alleen 20 roepie en toen ik het de vrouw gaf keek ze verbouwereerd naar het briefje. Het enige wat ik dacht was, 30 eurocent is wel weinig.. achja, wist ik veel op dat moment.

We volgden Kush naar de bus die ons in de volgende 6 uur naar Jaipur zou brengen. Ik was nog klaarwakker en enthousiast over alles wat ik om mij heen zag, en dat was niet eens zoveel. Al gauw maakte we kennis met het Dehliaanse verkeer dat, zeg maar, niet veel beweegt, althans op dat moment. We schuivelde bandje voor bandje over de weg terwijl er een concert van toeters en bellen ons gezelschap hield. Ondertussen konden we ons vermaken met het schouwspel van opgedirkte vrachtwagens en auto's die waren beschildert met de meest leuke en gezellige symbolen. Toen zagen we ook als eerste het hakenkruis dat we tijdens de reis nog veel zouden tegenkomen.

Toen we eenmaal in beweging kwamen ging het meteen ook een stuk sneller. Ik werd ook al meer vermoeid en installeerde me liggend op de achterste bank terwijl ik half in slaap sukkelde. Geheel slapen lukte niet door het gezellige (en soms nodeloze) getoeter van de anderen op de weg.

Op een gegeven moment werd het heel langzaam licht en kregen we een beeld van het leven langs de openbare weg in Rajasthan. Een cultuurschokje vanachter het raam, zal ik maar zeggen. Ik was vreselijk moe waardoor het allemaal ook wat minder te verdragen was. Je zag vanalles, slapende mensen, lopende mensen, mensen die hun behoefte doen, koeien, 'huisjes', winkeltjes, zand, stof, weer koeien, weer mensen enzovoorts.

Na 6 uur rijden kwamen we in Jaipur aan waar ik wel even opkeek van de chaos, drukte en viezigheid van de stad. Ik had niet gedacht dat ik hier later zo gewend aan zou raken. Op dat moment leek het me vreselijk om daar doorheen te banjeren en ik vond het er allemaal niet aantrekkelijk uitzien, wederom geef ik hier de credit voor aan mijn vermoeidheid. Toen we in het hotel aankwamen was ook het enige wat ik wilde doen SLAPEN. Zodra ik mijn sleutel had wankelde ik naar mijn kamer, nam ik een halve douche en liet ik me op het bed vallen. Na 2 uurtjes slapen was ik weer fit en was het tijd voor de briefing waarin Kush vertelde over Jaipur, over wat er te zien is en over wat je het beste wel en niet kan doen. Ik geloof dat ik er maar half naar geluisterd had, zo slim weer. We spraken af om die middag met zen zessen de straat op te gaan om kennis te maken met de stad. Ik was zeer benieuwd..